- آفتاب پرستی(پَ رَ)
عبادت شمس. تشمیس
معنی آفتاب پرستی - جستجوی لغت در جدول جو
- آفتاب پرستی
پرستش خورشید
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
جانوری شبیه سوسمار با زبان دراز، چشمان بزرگ و دم بلند که می تواند خود را به رنگ محیط درآورد، آفتاب گردک، حربا، خورپا، سوسمار هفت رنگ، کسی که آفتاب را پرستش کند، خورشیدپرست، گیاه علفی با کاسبرگ های پهن گسترده و گل سفید، برای مثال هر سویی کآفتاب سر دارد / گل ازرق در او نظر دارد ی لاجرم هر گلی که ازرق هست / خواندش هندو آفتاب پرست (نظامی۴ - ۶۸۶) ، در علم نجوم از صورت های فلکی نیمکرۀ جنوبی، حربا
(پَ رَ تَ)
لغت نامه دهخدا
مصغر آفتاب پرست. درختی خرد که برگهای آن جمله سوی آفتاب باشد، و در هند آن را هرهر گویند، جامۀ بوقلمون که رنگ رنگ نماید. (مؤیدالفضلاء)
((پَ رَ))
فرهنگ فارسی معین
جانوری است شبیه به مارمولک، از رده خزندگان با زبانی دراز که از آن برای شکار حشرات استفاده می کند، گیاهی از تیره گاوزبان که در اراضی بایر روید، و گل های کوچک و سفید و آبی دارد، مجازاً، زرتشتی، کافر
حربا، سوسمار، کافر، مشرک، گبر، مجوس، آذرگون، آذریون، آفتاب گردان